ICF CLUBAVOND - DONDERDAG 26 FEBRUARI SPREKER FILIP D’HAVÉ
ICF CLUBAVOND - DONDERDAG 26 FEBRUARI
SPREKER : FILIP D’HAVÉ
THEMA : BRUGGENBOUWER TUSSEN VLAANDEREN EN NEDERLAND
LOCATIE: La Concorde , GENT

Filip D’havé was twee keer het diplomatieke gezicht van Vlaanderen in Nederland (2009–2014, 2019–2024) en was in 2011 mede‑initiatiefnemer van de tweejaarlijkse Nederlands‑Vlaamse regeringstoppen; die, samen met bijeenkomsten van secretarissen‑generaal, zijn nu de spil van de samenwerking.
GRENSGEVAL
Geboren in Brugge (1960), is D’havé sinds 2000 in diplomatieke dienst; hij was permanent vertegenwoordiger bij de EU, daarna Algemeen
Afgevaardigde in Den Haag (2008) en werkte later in Parijs. “Nederland beviel me mateloos,” zegt hij, en noemt zichzelf een “grensgeval” — vertrouwd met het grensgebied.
Vlaanderen en Nederland kunnen vandaag bogen op een intense samenwerking op diverse vlakken: cultureel, taalkundig, op het vlak van onderwijs en erkenning van diploma’s, inzake onderzoek en innovatie, infrastructureel, rond de Westerschelde, de rivier die ons historisch vaak heeft gescheiden, maar ons tegelijk als natuurlijk estuarium en gemeenschappelijke waterweg verbindt, enz. Op vele vlakken is die samenwerking structureel en zelfs verdragsrechtelijk verankerd, zowel cultureel (Cultureel Verdrag uit 1995 als met betrekking tot de Taalunie (Verdrag van 1980), het onderwijs (het Nederlands Vlaams Accreditatie Orgaan, NVAO, alsook de GENT-akkoorden) en in verband met de grensrivieren de Maas én niet het minst de Westerschelde. Er bestaan trouwens ook in dit rivierenkader fantastisch werkende gemengde organen als onder meer de Vlaams Nederlandse Bilaterale Maascommissie en de Vlaams Nederlandse Schelde Commissie (VNSC), die het beleid en het beheer voeren over resp. de Maas en het Schelde-estuarium uit oogpunt van veiligheid, toegankelijkheid en natuurlijkheid; de Permanente Commissie van Toezicht op de Scheldevaart (die overigens al bestaat sinds 1839) en de Gemeenschappelijke Nautische Autoriteit, die zorgen voor een veilig en vlot scheepvaartverkeer in het Scheldegebied.
In de sfeer van taal, cultuur en onderwijs zijn de relaties tussen Nederland en Vlaanderen logischerwijze het meest intens. Dat heeft ook te maken met het feit dat in deze Vlaanderen binnen België sinds 1970, resp. 1980 de exclusieve bevoegdheden verwierf.
NEDERLANDSE TAAL
,,De Seine-Schelde-verbinding kunnen we als ruggengraat gebruiken voor nieuwe samenwerking. De regio Hauts-de France zit in hetzelfde culturele landschap als Vlaanderen en Zeeland. Je ziet dat aan de gehechtheid aan tradities, aan de bouw, aan de taal. Terug naar het voormalige Graafschap Vlaanderen, zo voelt het. Dat besloeg tijdens de middeleeuwen een deel van Noord-Frankrijk, Vlaanderen en het huidige Zeeuws-Vlaanderen. In Noord-Frankrijk zie je een toenemende bereidheid om Nederlands te leren, gemiddeld vierduizend leerlingen per jaar op middelbare scholen. Dat gebeurt met het oog op werkgelegenheid. In de Franse regio is 11 tot 12 procent werkloos, in Vlaanderen en Zeeland is schaarste aan arbeidskrachten. Laat de Fransen maar in Vlaamse en Zeeuwse bedrijven binnenstromen. Identiteit speelt hier minder dan bijvoorbeeld in Limburg. Wat ons verbindt, is de feitelijkheid van elke dag. We delen nog geen identiteit. Misschien hoeft dat ook niet.”